Юлія Уладзіміраўна Мендэль
Юлія Уладзіміраўна Мендэль | |
---|---|
укр.: Юлія Володимирівна Мендель | |
Нараджэнне |
3 верасня 1986 (37 гадоў)
|
Імя пры нараджэнні | укр.: Юлія Володимирівна Мендель |
Адукацыя | |
Навуковая ступень | кандыдат філалагічных навук (2012) |
Дзейнасць | журналістыка[1], палітычнае кансультаванне[d][1] і сувязі з грамадскасцю[d][1] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ю́лія Уладзі́міраўна Ме́ндэль (укр.: Юлія Володимирівна Мендель; нар. 3 верасня 1986 года, Генічэск, Херсонская вобласць, УССР, СССР) — журналіст, прэс-сакратар Прэзідэнта Украіны (3 чэрвеня 2019 — 9 ліпеня 2021).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
У чэрвені 2008 года скончыла Кіеўскі нацыянальны ўніверсітэт імя Тараса Шаўчэнкі, кандыдат філалагічных навук[2].
У 2012 годзе абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму «натурфіласофская металогія лірыкі Уладзіміра Затулівецера ў кантэксце паэзіі 1970-90 гг»[3].
Працавала журналістам на тэлеканалах ICTV, Эспрэса TV , «112 Украіна » і «Інтэр»[2]. Стала першай украінскай журналісткай, якая выйграла праграму Сусветнага інстытута прэсы World Press Institute.
Была пазаштатным карэспандэнтам The New York Times ва Украіне. Таксама супрацоўнічала з шэрагам такіх замежных выданняў і тэлеканалаў, як Politico Europe , VICE News , CNBC , New Eastern Europe The New York Times[2], World Affairs , Spiegel Online. Была кансультантам па камунікацыях у офісе Сусветнага банка ва Украіне[4]. У красавіку 2016 года выступіла ў якасці прадзюсара першага дакументальнага фільма аб посттраўматычным сіндроме «Кантужаны: траўма Украіны» (англ.: «Shell-Shocked: Ukraine’s Trauma»)[5][6].
Стажыравалася за мяжой у рамках праграмы Салідарнасці імя Леха Валенсы, праграмы THREAD у Ельскім універсітэце, прайшла курс Варшаўскай гадовай еўраатлантычнай акадэміі (WEASA).
3 чэрвеня 2019 года ўказам Прэзідэнта Украіны прызначаная прэс-сакратаром кіраўніка дзяржавы, выйграўшы конкурс на гэтую пасаду і абышоўшы 4 тыс. прэтэндэнтаў[2].
Восенню 2019 года ўвайшла ў рэйтынг 100 самых уплывовых жанчын Украіны паводле версіі часопіса «Фокус »[7].
У сакавіку 2021 года Мендэль увайшла ў топ-100 самых паспяховых жанчын Украіны па версіі часопіса «НВ »[8], у катэгорыі «Дзяржчыноўніцы»[9].
2019—2021: прэс-сакратар Прэзідэнта Украіны[правіць | правіць зыходнік]
У якасці прэс-сакратара Прэзідэнта Украіны Уладзіміра Зяленскага вядзе міжнародны кірунак. У прыватнасці, Зяленскі дае інтэрв’ю вядучым заходнім СМІ, такім як Le Monde[10], Der Spiegel[11][12], Gazeta Wyborcza[13], з’яўляецца на вокладках выданняў Time[14][15] і The Guardian[16][17][18]. У жніўні 2020 года выходзіць інтэрв’ю Уладзіміра Зяленскага тэлеканалу Euronews на 13 мовах[19][20][21].
Таксама займаецца афіцыйнымі заявамі, якія маюць шырокі грамадскі рэзананс. У прыватнасці, былі зробленыя заявы Уладзіміра Зяленскі з нагоды Прыватбанка і алігарха Ігара Каламойскага, дзе ўкраінскі прэзідэнт заявіў, што ў гісторыі з банкам «будзе абараняць толькі інтарэсы дзяржавы Украіна, інтарэсы кожнага ўкраінца»[22], і што «Каламойскі не мае паўнамоцтваў выступаць ад імя Украіны ці Офіса Прэзідэнта»[23].
Займаецца суправаджэннем Прэзідэнта Украіны ва ўсіх паездках рэгіянальнага і міжнароднага ўзроўню[24]. Курыруе інфармацыйнае ўтрыманне афіцыйнага сайта Прэзідэнта Украіны, сацыяльных сетак, а таксама працу са СМІ[25][26].
9 снежня 2019 года брала ўдзел у перамовах Нармандскага фармату ў Парыжы[27][28].
30 ліпеня 2020 года, у амерыканскім выданні The National Interest , выйшаў артыкул Юліі Мендэль пад назвай «Чаму Украіна сапраўды ідзе па дарозе рэформаў» (англ.: «Why Ukraine Really Is On the Road to Reform»), дзе яна распавядае аб новых дзяржаўных ініцыятывах, прэзідэнцтве Зяленскага, магчымым падпале дома кіраўніка Цэнтра процідзеяння карупцыі Віталя Шабуніна , зямельнай рэформе, а таксама траншы МВФ[29][30].
15 сакавіка 2021 года дэбютавала ў ролі вядучай праграмы «Погляд з Банкавай » на тэлеканале «Дом », аб запуску якой стала вядома толькі ў дзень першага эфіру. Пазней высветлілася, што Мендэль была не вядучай праграмы, а адным са спікераў ад Офіса прэзідэнта Украіны, і ў эфірах праграмы з’явяцца таксама іншыя калегі па працы ва ўладзе[31].
9 ліпеня 2021 года Юлія Мендэль завяршыла працу на пасадзе прэс-сакратара прэзідэнта [32][33].
2021 — цяперашні час[правіць | правіць зыходнік]
З ліпеня 2021 года Мендэль прызначаная пазаштатным дарадцам кіраўніка Офіса прэзідэнта Украіны Андрэя Ермака , на гэтай пасадзе яна адказвае за працу з замежнымі СМІ[34].
11 ліпеня Юлія Мендэль выпусціла сваю кнігу «Кожны з нас — Прэзідэнт» (укр.: Кожен з нас - Президент, руск.: Каждый из нас - Президент)[35].
Гэтая кніга — спроба асэнсаваць ўкраінскія рэаліі з пункту гледжання ўкраінкі, народжанай у канцы 1980-х, прама перад развалам Саюза. Народжанай у рускамоўным горадзе, але для якой украінская мова стала роднай. Якая моцна адчула смак усіх страхаў, комплексаў і абмежаванняў імперыі пад Расіяй, але якая вучылася ў заходняга свету, аб’ездзіўшы дзясяткі курсаў і праграм у Еўропе і ЗША[36]. Юлія Мендэль
|
17 ліпеня далучылася да праекту «Вялікая дэалігархізацыя» (укр.: Велика деолігархізація) на тэлеканале «Украіна 24 », дзе Юлія вядзе сваю відэакалонку[37].
Інцыдэнты[правіць | правіць зыходнік]
Канфлікт інтарэсаў[правіць | правіць зыходнік]
У чэрвені 2019 года тэлеканал CNN выпусціў матэрыял пра канфлікт інтарэсаў Юліі Мендэль, якая ўдзельнічала ў конкурсе на пасаду прэс-сакратара і публікавала ў The New York Times матэрыялы аб украінскіх падзеях. Згодна з каментарыем прадстаўніка амерыканскай газеты, яны спынілі б супрацоўніцтва з ёй, «калі б яна паведаміла рэдактарам аб сваёй заяве аб прыёме на працу… улічваючы гэты сур’ёзны канфлікт інтарэсаў», у той жа час рэдактары NYT палічылі яе рэпартаж справядлівым і дакладным[38].
Пасля выхаду матэрыялу Мендэль у каментары для CNN, заявіла пра адсутнасць канфлікту інтарэсаў:
Па-першае, я працую на новую адміністрацыю, якая змянілася два тыдні таму. Інаўгурацыя новага прэзідэнта адбылася 20 мая. Новая адміністрацыя ніколі не мела ніякага дачынення да таго, што было раскрытае ў гэтым матэрыяле. На самай справе, я не магла атрымаць выгаду з рэпартажу пра містэра Байдэна, наадварот, мне задалі некалькі вострых пытанняў пра гэта, каб даць зразумець, што я не звязаная з некаторымі з тых, хто цытуецца ў гэтым матэрыяле. Так што, як вы бачыце, гэты рэпартаж быў хутчэй перашкодай для атрымання гэтай працы, паколькі я выклікала боязь у маіх магчымых будучых працадаўцаў. Па-другое, мой былы калега з The Times пачаў расследаванне ў мінулую восень, калі цяперашні прэзідэнт нават не абвясціў аб сваёй кандыдатуры на пост прэзідэнта. У гэтым годзе мы шчыльна працавалі над ім каля 2 месяцаў, калі ва Украіне ніхто не ведаў, што новы прэзідэнт можа абвясціць нейкі празрысты конкурс на вакансіі. Вакансія была абвешчаная 30 красавіка, калі расследаванне ўжо было гатова. Я падала заяўку на яе 3 мая, будучы упэўненай, што мяне нават не будуць разглядаць[39]. Юлія Мендэль
|
Адносіны з журналістамі[правіць | правіць зыходнік]
У канцы верасня 2019 года падвергнулася крытыцы з боку ўкраінскіх журналістаў і іх прафесійных аб’яднанняў (НСЖУ, Медыярух, Ініцыятыва 34), бо мінімум тройчы разам з аховай прэзідэнта фізічна замінала журналістам Радыё «Свабода» і LB.ua задаць пытанні прэзідэнту і кіраўніку яго офіса Андрэю Богдану. Тлумачачы свае дзеянні, Юлія Мендэль спаслалася на досвед ЗША, дзе журналіста могуць арыштаваць, калі ён пасля адмовы працягвае кідацца на палітыка і ўмешвацца ў яго асабістую прастору. Таксама яна абвінаваціла журналістаў у публікацыі недакладных звестак аб сабе[40][41][42][43]. Журналісцкія арганізацыі запатрабавалі прабачэння / звальнення Мендэль, сам Уладзімір Зяленскі на брыфінгу 1 кастрычніка пажартаваў на гэтую тэму са сваім прэс-сакратаром[44].
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ а б в Czech National Authority Database Праверана 27 чэрвеня 2023.
- ↑ а б в г "Кто стал пресс-секретарем Зеленского? (ДОПОЛНЕНО)". Детектор медиа. 2019-06-03.
- ↑ Натурфілософська металогія лірики Володимира Затуливітра у контексті поезії 1970-90-х рр. (укр.). Навуковая бібліятэка імя М. Максімовіча .
- ↑ Журналистка Мендель выиграла конкурс на должность пресс-секретаря Зеленского – источник (руск.). Интерфакс-Украина. Праверана 1 снежня 2019.
- ↑ Iuliia Mendel . IMDb.
- ↑ Shell-Shocked: Ukraine's Trauma . VICE News (28 красавіка 2016).
- ↑ Лидеры и рулевые. 100 самых влиятельных женщин . Фокус (21 кастрычніка 2019).
- ↑ Журнал НВ называет 100 самых успешных женщин Украины . НВ (6 сакавіка 2021).
- ↑ Мендель, Рожкова, Маркарова. Кто вошел в рейтинг самых влиятельных госчиновниц Украины . НВ (8 сакавіка 2021).
- ↑ Claire Gatinois. Volodymyr Zelensky : « Nous voulons un véritable cessez-le-feu » . Le Monde (2 снежня 2019).
- ↑ Christian Esch. "Ich will nicht, dass wir wie Bettler wirken" . Der Spiegel (2 снежня 2019).
- ↑ Wie Wolodymyr Selenskyj die Ukraine und sich selbst verändert . Der Spiegel (19 мая 2020).
- ↑ Piotr Andrusieczko. Wołodymyr Zełenski: Nie pójdę na Donbas, zginęłyby setki tysięcy ludzi . Gazeta Wyborcza (2 снежня 2019).
- ↑ Simon Shuster. "I’m Not Afraid of the Impeachment Questions": How Ukrainian President Volodymyr Zelensky Is Navigating His Role in the World's Biggest Political Drama . Time (5 снежня 2019).
- ↑ Президент Украины впервые попал на обложку Time . Украинская правда (5 снежня 2019).
- ↑ Shaun Walker, Andrew Roth. Volodymyr Zelenskiy: ‘My White House invitation? I was told it’s being prepared’ . The Guardian (7 сакавіка 2020).
- ↑ Свежий номер The Guardian вышел с фотографией Зеленского на обложке(недаступная спасылка). Укрінфарм (7 сакавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 27 ліпеня 2020. Праверана 17 сакавіка 2021.
- ↑ Интервью Президента Украины Владимира Зеленского The Guardian . president.gov.ua (8 сакавіка 2020).
- ↑ Euronews будет показывать интервью Зеленского четыре дня — Мендель . Новое время (26 жніўня 2020).
- ↑ Sasha Vakulina. Volodymyr Zelenskyy: 'high chance' of ending war in Ukraine 'this year' (англ.). Euronews (25 жніўня 2020).
- ↑ Саша Вакулина. Владимир Зеленский: "Донбасс и Крым должны вернуться" . Euronews (25 жніўня 2020).
- ↑ Андрей Смирнов. Зеленский не вернет Приватбанк Коломойскому . Новое время (29 кастрычніка 2019).
- ↑ С Коломойским ничего не обсуждаем, у него нет права выступать от имени Украины — пресс-секретарь Зеленского . Новое время (15 лістапада 2019).
- ↑ Юлия Мендель похвасталась образом в цветочном платье . ТСН (28 лістапада 2019).
- ↑ Дарья Колесниченко. Мендель о пресс-конференции Зеленского: Никаких «теплых ванн» не готовили . Новое время (19 мая 2020).
- ↑ Анастасия Курыло. "Президента должно освещать рейтинговое издание": Мендель объяснила, как выбирали журналистов на пресс-конференцию Зеленского . ТСН (20 мая 2020).
- ↑ Встреча нормандской четверки прошла очень успешно – Мендель . Украинская правда (9 снежня 2019).
- ↑ Мендель заявила, что "нормандская" встреча "прошла хорошо" . ТСН (9 снежня 2019).
- ↑ «Мы страдаем и боремся вместе». Юлия Мендель написала колонку для The National Interest о Зеленском, траншах МВФ и войнах политиков . Новое время (31 ліпеня 2020).
- ↑ Iuliia Mendel. Why Ukraine Really Is On the Road to Reform . The National Interest (30 ліпеня 2020).
- ↑ "Мендель запускает собственное шоу на телевидении". Украинская Правда. 2021-03-15.
- ↑ Юлия Мендель завершила работу на должности пресс-секретаря президента . Телеканал Дом (9 ліпеня 2021).
- ↑ Роман Кравец, Роман Романюк. Перестановки в Офисе президента. Кто окружает Зеленского (22 ліпеня 2021).
- ↑ Владислав Красинский. Мендель станет внештатным советником Ермака . РБК Украина (8 ліпеня 2021).
- ↑ Мендель 11 июля выпустит книгу "Каждый из нас - Президент" . Эспрессо TV (8 ліпеня 2021).
- ↑ Появилась обложка книги Мендель "Каждый из нас – президент" (фото) . УНІАН (8 ліпеня 2021).
- ↑ Мендель присоединилась к проекту "Большая деолигархизация" на телеканале Ахметова . liga.net (17 ліпеня 2021).
- ↑ "У пресс-секретаря Зеленского был конфликт интересов в NYT – СМИ". Украинская Правда. 2019-06-04.
- ↑ Oliver Darcy. Co-author of controversial New York Times Biden-Ukraine story is hired as Ukraine president's spokesperson . CNN (4 чэрвеня 2019).
- ↑ "Пресс-секретарь Зеленского оттолкнула журналиста: фото, видео". LIGA.net. 2019-09-27.
- ↑ "Ще двоє журналістів поскаржилися на агресивну поведінку Юлії Мендель". Детектор медиа. 2019-09-28.
- ↑ "Юлія Мендель прокоментувала інцидент із журналістом «Схем»". Детектор медиа. 2019-09-27.
- ↑ "Речниця президента та його Офіс мають вибачитися за дії щодо журналістів - голова НСЖУ Томіленко". Детектор медиа. 2019-09-28.
- ↑ "Что не так с Мендель и каким должен быть спикер президента". Украинская правда. 2019-10-02.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Юлія Мендэль
- Афіцыйнае інтэрнэт-прадстаўніцтва Прэзідэнта Украіны (руск.)
- Прэс-сакратаром Прэзідэнта стала журналістка Юлія Мендэль Архівавана 8 чэрвеня 2019. Укрінфарм (03.06.2019) (руск.)
- Юлия Мендель в интервью с Натальей Влащенко «Vласть vs Vлащенко» (19.07.2020)