Шэйпічы (пасёлак)
Вёска
Шэйпічы
|
Шэ́йпічы, Шэ́пічы — колішні пасёлак, з 1959 года ў складзе Мінска[1].
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Узнік у Навадворскім сельсавеце Мінскага раёна, каля вёскі Шэйпічы ў 1950-я гады.
У кастрычніку 1947 года калгас імя П. К. Панамарэнкі перадаў Міністэрству ўнутраных спраў 25,5 гектараў зямлі ў непасрэднай блізкасці да гарадской мяжы Мінска. Тут быў створаны філіял лагера для нямецкіх ваеннапалонных, якія павінныя былі здабываць жвір і пясок. Лагер праіснаваў не пазней чым да 1949 года, калі ўсе нямецкія ваеннапалонныя былі рэпатрыяваныя альбо прызнаныя ваеннымі злачынцамі[2].
Верагодна, спачатку ў бараках пасяліліся ахоўнікі. Увесну 1950 года на тэрыторыі былога лагера пачалося незаконнае будаўніцтва драўляных дамоў. Пачалі дзейнічаць «гандляры нерухомасцю», якія забяспечвалі жытлом працоўных мігрантаў з вёсак. Да пачатку 1957 года ў пасёлку было пабудавана каля 200 дамоў, у якіх жыло прыкладна 1500 чалавек, збольшага работнікі суседняга велазавода. Таксама ў дакументах згадваюцца асобы, якія нідзе не працавалі. У пасёлку жыло 60 міліцыянераў з сем’ямі. Жыхары пасёлка не мелі афіцыйнай прапіскі[2].
Легалізацыя пасёлка адбылася праз уваходжанне ў склад горада 8 жніўня 1959 года. У мэтах санітарнага ўпарадкавання горада частка баракаў была знесеная, а іх уладальнікі атрымалі кватэры альбо дзялянкі зямлі для індывідуальнага будавання жылля[2]. Пасялковыя вуліцы атрымалі гарадскія назвы: вуліца і завулак Высокія, Кар’ерныя, вуліца Падгорная[3].
Апошнія дамы пасёлка былі знесеныя ў часе забудовы мікрараёна Серабранка ў 1970-я—1980-я гады[2][3]. На месцы пасёлка — мікрараён Серабранка-9, абмежаваны вуліцай Пляхавана, праспектам Ракасоўскага і Другім Веласіпедным завулкам.
Зноскі
- ↑ Минск : энциклопедический справочник 1983, с. 442.
- ↑ а б в г Томас Бон. Новыя Шэйпічы: нічыйная зямля ці шэльмаўскі раман? Беларуская штодзённасць у часы Хрушчова . Архівавана з першакрыніцы 4 чэрвеня 2017. Праверана 4 чэрвеня 2017.
- ↑ а б Сацукевіч І. І., с. 3.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Шепичи // Минск : энциклопедический справочник / Л. В. Аржаева и др.; редколлегия: И. П. Шамякин (главный редактор) и др.. — Минск: Белорусская Советская Энциклопедия, 1983. — 467 с. — 70 000 экз.
- Рапановіч Я. Н. Слоўнік назваў населеных пунктаў Мінскай вобласці / Рэд. П. П. Шуба. — Мінск: Навука і тэхніка, 1981. — 360 с.
- Сацукевіч І. І. Вёскі, што ўвайшлі ў склад Мінска. — nashapamiac.org. Архівавана з першакрыніцы 9 кастрычніка 2018.