Палескае партызанскае злучэнне
Палескае партызанскае злучэнне | |
---|---|
Гады існавання | 1943 — 1944 |
Краіна | СССР |
Падпарадкаванне | Беларускі штаб партызанскага руху |
Уваходзіць у | Савецкі партызанскі рух у Беларусі |
Тып | партызаны |
Функцыя | змаганне з акупантамі |
Колькасць | 9000 партызан |
Дыслакацыя | Палеская вобласць |
Войны |
Другая сусветная вайна Вялікая Айчынная вайна |
Удзел у | |
Камандзіры | |
Вядомыя камандзіры |
|
Палескае партызанскае злучэнне — было створана 15 сакавіка 1943 года ў выніку раздзялення партызанскіх злучэнняў Мінскай і Палескай абласцей.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Пры фарміраванні ў Палескае партызанскае злучэнне ўвайшлі: 123-я Акцябрская, 125-я Капаткевіцкая партызанскія брыгады і асобныя партызанскія атрады: Даманавіцкі, Ельскі, Калінкавіцкі, імя К. Я. Варашылава, Нараўлянскі, М. П. Бумажкова, А. П. Пакуша, У. Ц. Шантара, П. Я. Ігуменава, Р. І. Краўца, І. Б. Бабіча агульнай колькасцю 2935 партызан, створаны штаб злучэння партызанскіх атрадаў. Дзеянні партызан у Ельскім, Лельчыцкім, Мазырскім, Нараўлянскім і Тураўскім раёнах каардынавала створанае ў маі 1943 года Паўднёва-Прыпяцкае партызанскае злучэнне. Злучэнне партызанскіх атрадаў з часцямі Чырвонай Арміі праходзіла па меры вызвалення Палескай вобласці з 22 верасня 1943 да 6 ліпеня 1944. На дзень выхаду ў савецкі тыл Палескае партызанскае злучэнне налічвала каля 9 000 чалавек. Акрамя таго, на тэрыторыі Палескай вобласці ў розны час дзейнічала (але не ўваходзіла ў склад Палескага партызанскага злучэння) 14 асобных партызанскіх атрадаў.
Партызанам Ціхану Піменавічу Бумажкову, Фёдару Іларыёнавічу Паўлоўскаму, Рыгору Аркадзевічу Такуеву і Фёдару Аляксеевічу Малышаву прысвоена званне Герой Савецкага Саюза.
Склад[правіць | правіць зыходнік]
Яднала 16 брыгад:
- 2-я Калінкавіцкая партызанская брыгада імя М. В. Фрунзе;
- 27-я Нараўлянская партызанская брыгада імя С. М. Кірава;
- 37-я Ельская партызанская брыгада;
- 50-я Жыткавіцкая партызанская брыгада;
- 99-я Калінкавіцкая партызанская брыгада;
- 100-я Глуская партызанская брыгада;
- 101-я Даманавіцкая партызанская брыгада;
- 123-я Акцябрская партызанская брыгада імя 25-годдзя БССР;
- 125-я Капаткевіцкая партызанская брыгада;
- 130-я Петрыкаўская партызанская брыгада;
- 150-я партызанская брыгада імя Ф. М. Языковіча (з канца 1943 года ў складзе Брэсцкага партызанскага злучэння);
- 210-я Капаткевіцкая партызанская брыгада;
- 225-я партызанская брыгада;
- Васілевіцкая партызанская брыгада імя П. К. Панамарэнкі;
- Лельчыцкая партызанская брыгада;
- Мазырская партызанская брыгада імя Аляксандра Неўскага.
13 асобна дзейных атрадаў:
- Партызанскі атрад І. С. Губіна;
- Партызанскі атрад А. Ф. Сарафанава;
- Партызанскі атрад імя К. Я. Варашылава (І. С. Зайкоў);
- Партызанскі атрад імя С. М. Кірава;
- Партызанскі атрад імя В. І. Чапаева;
- Парыцкі партызанскі атрад імя С. М. Кірава;
- Тураўскі партызанскі атрад «За Радзіму»;
- Штабны Калінкавіцкі партызанскі атрад імя К. Я. Варашылава;
- Даманавіцкі партызанскі атрад;
- Васілевіцкі партызанскі атрад імя П. К. Панамарэнкі;
- Ельскі партызанскі атрад;
дзейнічала каля 5 000 падпольшчыкаў і сувязных.
Камандаванне[правіць | правіць зыходнік]
Камандзіры[правіць | правіць зыходнік]
- Фёдар Міхайлавіч Языковіч (сакавік — красавік 1943, загінуў)
- К. М. Бакун (красавік — верасень 1943, выконваў абавязкі)
- Іван Дзмітрыевіч Вятроў (верасень 1943 — сакавік 1944)
- Іван Васілевіч Скалабан (сакавік — красваік 1944, выконваў абавязкі, загінуў)
- Р. М. Дарожка (красавік — ліпень 1944, выконваў абавязкі).
Начальнікі штаба[правіць | правіць зыходнік]
- К. М. Бакун (сакавік — красавік 1943)
- Р. М. Дарожка (красавік 1943 — красавік 1944)
- А. І. Неўскі (красавік — ліпень 1944).
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.