Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі (Журавічы)
Славутасць | |
Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі | |
---|---|
![]() Журавіцкі касцёл у пачатку XX стагоддзя | |
53°14′49″ пн. ш. 30°32′25″ у. д.HGЯO | |
Краіна |
![]() |
Месцазнаходжанне | |
Канфесія | каталіцтва |
Епархія | Магілёўская архідыяцэзія |
Архітэктурны стыль | класіцызм |
Дата заснавання | 1720 |
Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі — колішні каталіцкі храм у вёсцы Журавічы Рагачоўскага раёна.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
![](http://chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e4/%C5%BDuravi%C4%8Dy._%D0%96%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%B2%D1%96%D1%87%D1%8B_%281901-17%29_%282%29.jpg/220px-%C5%BDuravi%C4%8Dy._%D0%96%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%B2%D1%96%D1%87%D1%8B_%281901-17%29_%282%29.jpg)
Драўляны храм пабудаваны ў 1720 годзе па фундацыі мясцовага абывацеля Юдзіцкага, было звыш 800 парафіян[1]. Пасля паўстання 1863—1864 гадоў не быў скасаваны і прыняў парафіян суседняга закрытага касцёла ў вёсцы Свержань. У пачатку XX стагоддзя ксяндзом Вайцяховічам была ўзведзена адасобленая мураваная трох’ярусная шатровая званіца-брама[2].
У канцы XVIII стагоддзя архітэктура храма набыла рысы стылю класіцызму[2].
Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]
![](http://chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/71/%C5%BDuravi%C4%8Dy._%D0%96%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%B2%D1%96%D1%87%D1%8B_%281901-17%29_%283%29.jpg/220px-%C5%BDuravi%C4%8Dy._%D0%96%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%B2%D1%96%D1%87%D1%8B_%281901-17%29_%283%29.jpg)
![](http://chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b2/%C5%BDuravi%C4%8Dy%2C_Plabanija._%D0%96%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%B2%D1%96%D1%87%D1%8B%2C_%D0%9F%D0%BB%D1%8F%D0%B1%D0%B0%D0%BD%D1%96%D1%8F_%281901-17%29.jpg/220px-%C5%BDuravi%C4%8Dy%2C_Plabanija._%D0%96%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%B2%D1%96%D1%87%D1%8B%2C_%D0%9F%D0%BB%D1%8F%D0%B1%D0%B0%D0%BD%D1%96%D1%8F_%281901-17%29.jpg)
Быў вырашаны цэнтрычным крыжова-купальным аб’ёмам, завершаным у сяродкрыжжы вялікім васьмігранным барабанам пад сферычным з заломам купалам. Тарцы двухсхільных дахаў 6ылі закрыты трохвугольнымі франтонамі. Восі фасадаў адзначаліся паўкруглымі люкарнамі. У галоўным алтары знаходзілася скульптура Хрыста, меўся алтар Святога Антонія[2].
Пробашчы[3][правіць | правіць зыходнік]
- Мацвей Сакалоўскі;
- Чачот;
- Ігнацій Бернатовіч;
- Пётр Грыб (1903—1906);
- Карл Бялініс (1907—1909);
- Эдвард Феліксавіч Вайцэховіч (1909—1916?);
- Стэфан Мікалаевіч Война (1926—1928).
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Zyskar J. Nasze košcioty. Archidjecezja Mohylowska. Warszawa, 1913. S. 59—62.
- ↑ а б в Касцёл // Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; фатограф А. Л. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2008. — С. 417. — 488 с. — ISBN 978-985-11-0395-5.
- ↑ Маракоў, Л. Рэпрэсаваныя каталіцкія духоўныя, кансэкраваныя і свецкія асобы Беларусі (1917—1964) / Леанід Маракоў. — Мінск: Смэлтак, 2009. — С. 608-609. — 776 с. — ISBN 978-985-6917-12-0.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Касцёл // Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; фатограф А. Л. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2008. — С. 417. — 488 с. — ISBN 978-985-11-0395-5.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх