Карл Вільгельмавіч Багеміле
Карл Вільгельмавіч Багеміле | |
---|---|
Дата нараджэння | невядома |
Дата смерці | не пазней за 1892 |
Працаваў у гарадах | Гродна, Кобрын і Брэст |
Уплыў на | Віктар Міхаэліс |
![]() |
Карл Вільгельмавіч Багемі́ле (руск.: Карл Вильгельмович Багемиле (Багемиль)) — архітэктар першай паловы XIX стагоддзя. З 1824 года тытулярны саветнік[1].
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Скончыў акадэмію ў Рыме. У 1811—1826 гадах гродзенскі губернскі архітэктар.
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
![](http://chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8e/Horadnia%2C_Novy_zamak._%D0%93%D0%BE%D1%80%D0%B0%D0%B4%D0%BD%D1%8F%2C_%D0%9D%D0%BE%D0%B2%D1%8B_%D0%B7%D0%B0%D0%BC%D0%B0%D0%BA_%281817%29.jpg/250px-Horadnia%2C_Novy_zamak._%D0%93%D0%BE%D1%80%D0%B0%D0%B4%D0%BD%D1%8F%2C_%D0%9D%D0%BE%D0%B2%D1%8B_%D0%B7%D0%B0%D0%BC%D0%B0%D0%BA_%281817%29.jpg)
![](http://chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/14/%D0%9F%D0%B0%D0%BB%D0%B0%D1%86_%D0%90%D0%B3%D1%96%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%B3%D0%B0_%D1%9E_%D0%93%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%B5_01.jpg/250px-%D0%9F%D0%B0%D0%BB%D0%B0%D1%86_%D0%90%D0%B3%D1%96%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%B3%D0%B0_%D1%9E_%D0%93%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%B5_01.jpg)
Распрацаваў праект рэканструкцыі ратушы ў Гродне ў класіцыстычным стылі, ажыццёўлены ў 1815—1826 гадах.
Распрацаваў праект павятовых казначэйстваў для Брэста і Кобрына (1820), Ліды (1824). Выканаў фіксацыйныя чарцяжы старажытных пабудоў Гродна.
У 1822 годзе займаўся рамонтам часткі дома Агінскага і казармы юнкераў ў Гродне[3].
У 1822 годзе на тэрыторыі Фарных могілак на сродкі К. Студніцкага была ўзведзена капліца па праекте К. Багеміле. Званіцу капліцы дабудавалі ў 1907 годзе[3][4].
У 1825 годзе склаў каштарыс на рамонт палкавога лазарэта і пад’ёмнага моста ў павятовым горадзе Кобрыне[3][5].
У 1825 годзе склаў праект і каштарыс на пабудову паштовай станцыі ў маёнтку Крупчыцы[3][6][7].
4 снежня 1825 года Багеміле рапартаваў: «Па выкананні прадпісання Вашага правасхадзіцельства ад 26-га мая склаў план і каштарыс на пабудову паштовага са службамі Дома Навагрудскага павета ў мястэчку Сталовічах… а таксама на пабудову такога ж Дома ў Гародні»[3][8].
Спадчына[правіць | правіць зыходнік]
У Дзяржаўным архіве ў Лодзі захоўваецца дакумент «Пра спадчыну, якая засталася ад Карла Багеміля», датаваны 1892 годам.
Зноскі
- ↑ Багельмиль, Вильгельм
- ↑ РДГА, ф. 1488, воп. 168, воп. 1, спр. 949
- ↑ а б в г д Кулагин А. Н. Гродненские зодчие XIX — начала XX веков (новые архивные изыскания) Архівавана 27 сакавіка 2020.. // Пытанні мастацтвазнаўства, этналогіі і фалькларыстыкі. Выпуск 22. — Мінск: «Права і эканоміка», 2017. — С. 77—78. У крыніцы памылкова названы Багемін
- ↑ Православное и католическое кладбища по ул. Антонова Архівавана 28 студзеня 2020. (руск.)
- ↑ НГАБ. — Ф. 8. Воп. 1., спр. 6, л. 1, 2, 26 — 27
- ↑ цяпер Жабінкаўскі раён
- ↑ НГАБ. — Ф. 8. Воп. 1., спр. 11, л. 14 б
- ↑ НГАБ. — Ф. 8. Воп. 1., спр. 19, л. 1
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Багеміле Карл Вільгельмавіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2). — С. 207.