Перайсці да зместу

Баравая (Пухавіцкі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Баравая
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Ранейшыя назвы
Баравая Слабада
Насельніцтва
  • 5 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1713
Паштовыя індэксы
222832
Аўтамабільны код
5
СААТА
6244852011
Баравая на карце Беларусі ±
Баравая (Пухавіцкі раён) (Беларусь)
Баравая (Пухавіцкі раён)
Баравая (Пухавіцкі раён) (Мінская вобласць)
Баравая (Пухавіцкі раён)

Барава́я[1] (трансліт.: Baravaja, руск.: Боровая) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Пухавіцкага сельсавета.

Назва[правіць | правіць зыходнік]

Назва паводле мясцовасці.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Ранняя гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У канцы XVIII стагоддзя вёска Баравая Слабада[2] ў Менскім павеце Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага, уласнасць айцоў-езуітаў, пасля Путкамера[3].

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай 1793 года тэрыторыя апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Ігуменскім павеце Мінскай губерні. У XIX стагоддзі ўласнасць Маскарэвіча[3]. Пасля 1861 года ў Пухавіцкай воласці Ігуменскага павета.

У 1889 годзе землеўласнікамі ў ваколіцы Баравая Слабада былі: мешчанін рыма-каталіцкага веравызнання Венядыкт Восіпавіч Бакіноўскі (10 дзесяцін зямлі), мешчанін рыма-каталіцкага веравызнання Арцём Вікенцевіч Бакіноўскі (5 дзесяцін), мешчанін рыма-каталіцкага веравызнання Іван Францавіч Бакіноўскі (7,5 дзесяціны). У акалотку Баравая Слабада: мешчанін рыма-каталіцкага веравызнання Аляксандр Іванавіч Дземідовіч (13 ½ дзесяцін), мешчанін рыма-каталіцкага веравызнання Міхаіл Станіслававіч Карчэўскі (5 дзесяцін), мешчанін рыма-каталіцкага веравызнання Іван Максімавіч Казела (37,5 дзесяціны)[4].

Найноўшы час[правіць | правіць зыходнік]

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай воласць абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1800 год — 5 двароў, 48 жыхароў
  • 1858 год — 19 душ мужчынскага полу
  • 1897 год — 10 двароў, 56 жыхароў
  • 1917 год — 16 двароў, 84 жыхары
  • 1926 год — 13 двароў, 57 жыхароў
  • 1960 год — 43 жыхары
  • 1999 год — 6 жыхароў
  • 2002 год — 3 двары, 3 жыхары
  • 2010 год — 7 жыхароў
  • 2019 год — 5 жыхароў

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Т. 2 / [складзены і падрыхтаваны да друку ў 2012 г. ; спецыяльны змест распрацавалі: Я. К. Анішчанка і інш.] — 2013 — 1 атлас (347, [4] с.) : каляр., карты, тэкст, іл., паказальнік — ISBN 978-985-508-245-4. С. 100—101.
  3. а б Дапаможнік. helper.archonline.by. Праверана 27 чэрвеня 2024.
  4. Памяць 2003, с. 77—99.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]